23.5.18

VG203 Brahms (1)


Vandaag focussen wij ons op één van de grootste 19e eeuwse componisten, Johannes Brahms met als in een rondo terugkerend diverse soms wel heel vreemde bewerkingen van zijn Hongaarse Dans no. 5 en een aantal andere werken. Ook bespreken wij enkele voorbeelden van de invloeden van Brahms op de popmuziek in de jaren 70, we beluisteren enkele historische opnamen en uiteraard ook enkele originelen in de best mogelijke uitvoering die uw hoofdredacteur kon vinden. Deze aflevering kwam mede tot stand dankzij de hulp van Ben de Dood, René Rikkers en Gerard van der Leeuw:




Bijbehorende links, plaatjes, video's etc...















St. Antonius Koraal:








18.5.18

VG202


We zijn er weer ruim twee dagen druk mee bezig geweest, maar daar is íe dan: aflevering 202 van Vreemde Geluiden. Deze keer met medewerking van Bente Dam, Ben de Dood, Ton Rückert, ondergetekende Jan Turkenburg en bijna met medewerking van René Rikkers.
De rubrieken die vorige week zijn geïntroduceerd komen weer aan bod, we hebben een jarige, Vreemde geluiden uit Suriname, Bulgarije, Algerije, Parijs en Zwolle, we leren wat een petomaan is en er is nog één en ander wat we nog niet over Frederic Chopin behandeld hebben vorige week. Dus zet u schrap, voor wederom een uur lang leerzaam auditief vermaak.













11.5.18

VG201, eerste aflevering nieuwe ouwe stijl



Jullie programmamaker had heimwee naar de oude vorm van VG: een programma met meerdere rubrieken, meerdere medewerkers, gasten EN met inbreng van de luisteraars, waaronder nadrukkelijk ook kinderen. Of dat gaat lukken zullen de komende weken uitwijzen, want ja: het moet ook weer IEDERE vrijdag aan het einde van de werkdag. Het thema zal slechts een rode draad vormen en geen dwangmatig stramien zijn.

Aan deze aflevering werkten mee: Jesse Dam (muzieksnuiter), Ben de Dood (rubriek "ongehoord"), Tali Farchi (vertaling Hebreeuws lied) en Ruth Houtman (Kassa 7). Deze episode is losjes gebaseerd op het leven van Frederic Chopin, maar behandelt ook Ode aan de vreugde, muziek uit pulsars en liefdesgeschiedenissen.





nog wat links:

De Stoopkes

Harry Breuer

Fred Elizalde

Wat is bakeliet?

Yaffa Yarkoni

5.5.18

VG 200!!! (we vieren het toch)




01 Piet Backers - Festival Intrada


02 Spinvis - We vieren het toch
 

03 Chemisettes - Jour de fête
 
 Wikipedia:
Jour de fête is een komische Franse film van Jacques Tati uit 1949. De film ontving enkele prijzen, zoals de Grand prix du cinéma français.
Dit was de eerste grote film die Tati maakte. De film toont een postbode in een plattelandsdorpje (Sainte-Sévère-sur-Indre), dat geïsoleerd en achtergesteld is ten opzichte van de rest van de moderne wereld. Maar ook het vredige dorpje ontkomt niet aan de moderne tijd: op de dag van het Franse nationale feest op 14 juli wordt er voor het eerst een film vertoond, en wel over de efficiency van de Amerikaanse posterijen. Postbode François (gespeeld door Tati zelf) ziet in deze film hoe zijn collega's in de Verenigde Staten hun post per auto en zelfs per vliegtuig rondbrengen. François doet alles op de fiets en besluit nu met zijn fiets even hard te gaan rijden als een auto. Het gevolg is een hele reeks stunts, die Tati zelf op de fiets uitvoerde.
Jour de fête was een opvallend begin van Tati's filmcarrière. In de film zijn al sporen van moderne satire te zien en de film vertoont ook al Tati's stijlkenmerken. De film heeft zijn wortels in de slapstick van vóór de Tweede Wereldoorlog (waar Tati uit voortkwam) en heeft continue achtergrondmuziek, maar bevat wel enkele close-ups en stukken dialoog. De timing is scherp en het camerawerk tracht tevens de schoonheid van het Franse platteland in beeld te brengen. De film werd door critici soms wat overdreven geacht. In de loop van Tati's carrière zou hij zijn films steeds nadrukkelijker stileren en subtieler maken.
Bij deze film kreeg Tati al problemen met zijn eigen perfectionisme. Hij stond erop dat zijn film in kleur zou worden opgenomen, maar het bedrijf Thomson-Houston, dat het Thomsoncolor kleurenprocedé had ontwikkeld, bleek niet in staat te zijn dit tot een goed einde te brengen. Hierdoor kon alleen de zwart-witversie worden gebruikt. Omdat er onzekerheden waren had Tati besloten twee versies, zwart-wit en kleur, tegelijk te schieten. Een gerestaureerde versie van de film werd pas in 1997 in kleur uitgebracht, dankzij de inspanningen van onder andere Tati's dochter Sofie Tatischeff.[1]


04 Carrot tree - Circus time


05 Edison Minstrels - Jubilee Minstrels 1908


06 Tröckener Kecks - Feest van de gemiste kansen




07 Goran Brekovic - Streets Are Drunk



08 Ocobar - Fête de la belle


09 Kees Pruis - Ouderwetsche Feestdag 1931




10 Rahsaan Roland Kirk - Freaks For The Festival



11 Oratorium - Wir feiern grosse Festlichkeiten



12 Roger Roger - Fête Roumaine

Van wikipedia:
Roger Roger (Rouen, 5 augustus 1911 – Deauville, 12 juni 1995) was een Frans componist en dirigent. Zijn vader Edmond Roger was een dirigent die samen met Claude Debussy aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs gestudeerd had, en zijn moeder was een opera zangeres. Hij gebruikte voor bepaalde werken zijn pseudoniemen: Eric Swan, Ceçil Leuter en Roger Davy.
Roger kreeg als klein jongetje al pianolessen van zijn vader. Maar ook de theoretische vakken, harmonie en contrapunt speelden een belangrijke rol in de opleiding in de familie Roger. Na zijn basisopleiding was hij docent en instructeur aan het theater in Rouen. Op 18-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut als dirigent. Aan het einde van de jaren dertig van de twintigste eeuw kwam hij in contact met de Franse filmindustrie. Eerst schreef hij muziek voor documentatiefilms en later ook voor andere films. Verschillende Europese radiostations waren zijn werkgevers zoals Radio Luxembourg, Radio 37 en Europe 1 en hij was ook bij de eerste programma's van de toen nog nieuwe TF1.

Als componist schreef hij werken in het lichtere genre, maar vooral filmmuziek. Gewoonlijk neemt hij zijn eigen muziek op te Parijs. Meerdere malen werkte hij samen met zijn jeugdvriend Nino Nardini. Voor de British Broadcasting Corporation (BBC) werkte hij samen met Frank Chacksfield. Verder was hij bevriend met Lalo Schifrin.


13 Leonard Cohen - Treaty



14 Edith Piaf - La fête continue 1950



15 Bobby Previte - comic clown




16 Yma Sumac - Choladas (dance of the moon festival)




17 Steve Miller - Celebration Song

Sha la sha la la la la la la
Hey, everybody
What do you say
Sha la sha la la la la la la
Hey, everybody
Today is the day
Sha la sha la la la la la la
To be a celebration
The band is going to play
Sha la sha la la la la la la
Hey, hey
Do what you want
Sha la sha la la la la la la
Hey, hey
Do it up front
Sha la sha la la la la la la
Be a celebration
Everybody trip out
Sha la sha la la la la la la
Be a celebration
Can't you hear the band call
Sha la sha la la la la la la
Hey

18 Eddy Christiani - Hiep Hiep Hoera 1951

 
19 Nick Cave and the Bad Seeds - Finishing Jubilee Street



20 Steve Harley - The last feast
 

21 Leonard Cohen - String Reprise