19.4.19

DCVJ 011 Jailhouse Rock


(vanwege de relevantie is het interview met Astrid Vrolijk, directeur van Stadkamer, de uitzendlocatie, eraan toegevoegd)





Jailhouse Rock is een single van Elvis Presley. De single werd op 24 september 1957 uitgegeven ter promotie van de gelijknamige film. Het lied verkocht dermate goed, dat het in diverse hitparades terechtkwam. Presley bezong een aantal personages die al dan niet werkelijk geleefd heeft.
Zo was Shifty Henry een musicus uit Los Angeles, The Purple Gang bestond echt en "Sad Sack" was de aanduiding van een "loser" tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het nummer bleef vanaf 1957 populair, een waslijst aan artiesten heeft het nummer gespeeld en dat bracht mij weer voor het bekende dilemma welke kies ik dan uit om helemaal te draaien.
Welnu, eerst een fragment van de versie die het nèt heeft gehaald:



Ja, dat was dus Bugs Bunny en omdat ik niet het verwijt wil krijgen dat ik geen respect heb voor de Paashaas, heb ik tòch voor een andere gekozen, eentje die in VreemdeMuziekjesland legendarisch is. Hij behaalde zelfs een bespreking in het boek "Songs in the Key of Z - the Curious Universe of Outsider Music" van Irwin Chusid
Een outsider musicus is in de muziek wat een zogenaamde naïeve kunstenaar in de beeldende kunst is: iemand zonder opleiding, vaak met een psychiatrisch ziektebeeld, of verstandelijke handicap met een geheel eigen stijl, die niet aan de gangbare schoonheidsidealen en regels voldoet, maar die toch al hun onbeholpenheid een aantrekkingskracht op een publiek uitoefenen. 
In dit geval hebben we het over   Eilert Dahlberg een Zweedse Elvis-imitator, die in eigen land bekendheid verwierf in TV-programma Morgonpasset in 1992, waarna hij zijn werk opzegde en zich helemaal op zijn imitatie-carrière stortte. Hij bracht verschillende cassettes in eigen beheer uit voordat zijn eerste CD uitkwam. Er zouden er nog 5 volgen. Ook veranderde hij zijn naam in Eilert Pilarm, zodat hij dezelfde initialen als The King had.
In Engeland trok hij de aandacht van John Peel, die hem ook bij het Britse publiek bekend en geliefd maakte. Op Peels herhaalde vraag of hij het atonale zingen en de precies verkeerde timing express deed, om op te vallen, of dat hij dacht dat het zo hoorde, antwoordde hij altijd ontwijkend.  
Het werkelijke antwoord kwam later in 2002 toen hij stopte met optreden en zijn eigen naam weer aannam. In een interview gaf hij toe lange tijd psychisch ziek te zijn geweest. Sinds zijn 16e had hij gedacht dat hij echt Elvis was.  "Ik had het gevoel dat Elvis en ik hetzelfde lichaam deelden, maar nu is dat voorbij, ik ben mezelf nu. Elvis is Elvis en ik ben Nils Roland Eilert Dalberg en dat wil ik ook blijven.



bronnen:

https://www.europavox.com/news/outsider-eilert-pilarm-sweden/

https://en.wikipedia.org/wiki/Eilert_Pilarm

 http://www.pergunnareriksson.se/eilert.html

Geen opmerkingen: